Integracja sensoryczna to inaczej przetwarzanie bodźców sensorycznych, czyli bardzo złożony proces, podczas którego układ nerwowy człowieka odbiera informacje z receptorów wszystkich zmysłów (czyli zmysłu dotyku, równowagi, czucia głębokiego, węchu, smaku, wzroku i słuchu), a następnie organizuje je w spójną całość oraz interpretuje tak, by mogły być wykorzystane w celowym i efektywnym działaniu.

Zaburzenia przetwarzania sensorycznego (integracji sensorycznej) są częstą przyczyną nieprawidłowego rozwoju psychoruchowego i funkcjonowania dzieci, młodzieży i dorosłych. Osoby z tego typu deficytami nieprawidłowo interpretują odbierane informacje zmysłowe, co powoduje, że część z nich może czuć się nadmiernie „obciążona” ilością bodźców, a z kolei inne mogą poszukiwać intensywnych doznań sensorycznych. Wyróżnia się kilka rodzajów zaburzeń przetwarzania sensorycznego, przy czym każdy z nich może prowadzić do opóźnienia prawidłowego rozwój dziecka, zaburzać proces uczenia, czy powodować nieprawidłowe reakcje emocjonalne.

Deficyty integracji sensorycznej często współwystępują np. z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej, zespołem Aspergera, autyzmem, mózgowym porażeniem dziecięcym, zespołem Downa, zespołem FAS (płodowy zespół alkoholowy), zespołem kruchego X, rozszczepem kręgosłupa.

Terapia Integracji Sensorycznej skierowana jest do dzieci, u których zaobserwowano m.in.: